هشتگ در شبکه های اجتماعی Hashtag#

هشتگ (Hashtag) یک نشان و برچسبی است که معمولاً برای مشخص کردن موضوع یک پست، نوشته یا کامنت یا برجسته کردن یک یا چندین کلمه کلیدی از آن متن استفاده می‌شود. هشتگ محبوبیت بسیاری در بین میکروبلاگ شبکه‌های اجتماعی مثل توییتر، فیسبوک، گوگل پلاس و ... دارد که با استفاده از آن افراد می‌توانند یک موضوع مشخص را دنبال کنند یا خود به نوشته‌شان برچسب بزنند. هشتگ‌ها بوسیله کاراکتر # مشخص می‌شوند مثلاً bytegate# یک هشتگ برای موضوع‌های این سایت است.

 

استفاده از علامت # به منظور جداکردن موضوعات اولین بار در شبکه‌های IRC (سرویس‌های مخصوص گفتگو و انتقال پیام در اینترنت) به عنوان کانال‌های مختلف استفاده شد. برای مثال کاربران با استفاده از کانال bitcoin# می‌توانستند به صفحه مربوط به گفتگو درباره بیت کوین (نوعی پول مجازی) بروند یا به هزاران کانال دیگر مراجعه کنند.

بعدها Chris Messina ملقب به FactoryJoe برای اولین بار از هشتگ به عنوان برچسب در توییتر استفاده کرد که پست وی چنین بود:

how do you feel about using # (pound) for groups. As in #barcamp [msg]?

—Chris Messina, ("factoryjoe"), August 23, 2007

امروزه هشتگ بخش جدا نشدنی از شبکه‌های اجتماعی است و اغلب کاربران برای برجسته کردن قسمت‌های از محتوای پست خود از آن استفاده می‌کنند.

 بقیه مطالب این مقاله در ادامه مطلب

آموزش استفاده از لایو آیکن یا آیکن های زنده

گروه کامپیوتر دانشگاه آزاد : امروز با آموزش جامع استفاده از آیکن های زنده (لایو آیکن) LivIcon در خدمت شما کاربران و دانشجویان و دانش طلبان کامپیوتر هستیم تا با آموزش آیکن های زنده در صفحات وب و استفاده آنها در طراحی سایت قدمی هرچند کوتاه در راه زیبا سازی طراحی سایت کنیم . . . 

قدم اول دانلود فایل ها

قدم دوم طبق نوشته ها عمل کنید 

برای دیدن کل مطلب ادامه مطلب را کلیک فرمائید . . . 

پترن کربنی فتوشاپ

با سلام خدمت شما کاربران عزیز محمدیان هستم مدیر بخش گرافیک شرمنده چند صبحانی نتونستم مطلبی بنویسم و ضمن تبریک سال جدید با این مطلب به سراغ شما امدم "پترن کربنی فتوشاپ" همانطور که اسمش پیداست پترنیه برای فتوشاپ با حالت کربنی فلزی

پترن یعنی تصاویر کوچکی که در کنار هم آمیخته می شوند گویا یک عکس با کیفیت زیاد است . . .

دانلود پترن با فرمت pat برای استفاده در فتوشاپ

امیدواریم مورد استفاده کاربران عزیز و گل ای که ما رو دنبال می کنن قرار بگیره . . .

نصب برنامه های Sdkو eclipse و Jdk

با سلام خدمت کاربران عزیز با سری آموزش برنامه نویسی اندروید در خدمت شما هستیم امیدواریم آموزش های ما را دنبال کرده و با نظرات خود ما را در ارائه آموزش های بهتر یاری فرمائید.

توجه توجه با تغییر در دانلود بزودی نسخه bundle  نرم افزار Sdk و eclipse برای دانلود در 10 پارت 40مگابایتی برای راحتی دانلود کاربران بدون نیاز به فیکس Sdk در eclipse  برای دانلود قرار خواهد گرفت مدیر سایت گروه کامپیوتر دانشکاه آزاد

دقت کنید ابتدا نسخه تست شده 64 بیتی آن در سایت درج خواهد شد.

ادامه دانلود نرم افزار های لازم و آموزش های ثانویه در ادامه مطالب

آشنایی با سه اصل Opp در برنامه نویسی اندروید

کلیه زبان های برنامه نویسی شی گرا

مکانیسم هایی را در اختیار شما قرار می دهند تا مدل شی گرا را پیاده سازی نمایید.

این مدل شامل کپسوله سازی ، وراثت و چندشکلی می باشد .

کپسوله سازی

 مکانیسم است که یک کد و داده ی مربوط به آن کد را یکجا گردآوری نموده و کپسول بدست آمده را در مقابل دخالت و یا سوء استفاده های غیرمجاز محافظت می کند

بقیه در ادامه مطالب

معرفی سیستم عامل اندروید و خصوصیات آن

Android به زبان ساده سیستم عاملی است برای دستگاه های موبایل و گوشی های هوشمند که توسط بیش از 30 کمپانی معروف پشتیبانی می شود. آندروید اوپن سورس است و توسعه دهندگان می توانند با استفاده از Android SDK برنامه های مختلفی برای این سیستم عامل بنویسند. در واقع آندروید بستری را فراهم می کند تا برنامه نویسان بتوانند هرچه سریعتر و بهتر برنامه هایی بسازند که از تمام ویژگی های یک گوشی هوشمند استفاده کند. آندروید به معنای واقعی “ باز” (Open) است، یعنی برنامه نویس می تواند از تمام قدرت یک تلفن همراه استفاده کند. آندروید امکان استفاده از توابع داخلی گوشی موبایل همچون شماره گیری، فرستادن SMS یا استفاده از دوربین گوشی را به برنامه نویسان می دهد تا بتوانند اپلیکیشن های قدرتمند و کاربردی برای کاربران بسازند.

 

تمام برنامه ها برای آندروید یکی اند. آندروید فرقی میان یک برنامه third-party و توابع هسته سیستم عامل در اجرا نمی گذارد و هر دو می توانند دسترسی مساوی به قابلیت های گوشی داشته باشند. گوشی هایی که سیستم عامل آندروید را خواهند داشت به کاربرشان اجازه می دهند تا از تمام قابلیت های یک گوشی هوشمند بهره ببرند. کاربران این گوشی ها به معنای واقعی می توانند دستگاه خود را بر اساس سلیقه ی خود تغییر دهند و محیط سیستم عامل گوشی خود را سفارشی و شخصی سازی کنند. حتی کاربران می توانند برای گوشی تعیین کنند که عکس هایشان با چه برنامه ای باز شود.

 

ویژگی ها و خصوصیات آندروید

1. آندروید تمامی تکنولوژی های اتصال (Connectivity) شامل GSM/EDGE, CDMA, EV-DO, UMTS, Bluetooth و Wi-Fi را پشتیبانی می کند.

2. آندروید از فرمت های مختلف فایل های مالتی مدیا مثل MPEG-4, H.264, MP3, AAC, AMR, JPEG, PNG, GIF پشتیبانی می کند.

3. SMS , MMS و XMPP فرم هایی هستند که آندروید برای ارسال پیغام های متنی یا همان SMS از آن ها پشتیبانی می کند.

4. مرورگر موجود در آندروید بر اساس فریم ورک اوپن سورس WebKit توسعه یافته است.

5. SQLite نرم افزاریست که برای ذخیره داده ها و مدیریت بانک های اطلاعاتی سبک در آندروید در نظر گرفته شده است.

6. ماشین مجازی جاوا (Java Virtual Machine) در آندروید به صورت پیش فرض تعبیه شده است. تمام برنامه های آندروید باید به زبان جاوا نوشته شوند. البته این نسخه از JVM برای دستگاه های موبایل بهینه شده است.

7. ابزارهای مختلف آندروید برای توسعه دهندگان به راحتی در دسترس است و توسط شرکت گوگل پشتیبانی می شوند. این ابزارها شامل کتابخانه ها، خطایاب، شبیه ساز گوشی و یکم پلاگین برای اکلیپس است.

8. آندروید از سخت افزارهای مختلف همچون GPS و دوربین های متنوع پشتیبانی می کند.

9. تصاویر و فایل های گرافیکی بوسیله OpenGL پردازش می شوند که کیفیت بالاتری خواهند داشت.

توسعه برنامه های کاربردی در آندروید سریع ، راحت و لذت بخش است

گوگل دسترسی آسان به ابزارهای سودمند و کتابخانه های بسیاری را برای توسعه و تولید برنامه های کاربردی مبتنی بر آندروید فراهم کرده است، که برنامه نویسان می توانند با استفاده از آن ها هرچه سریع تر و راحت تر برای آندروید برنامه تولید کنند. این ابزارها شامل خطایاب، شبیه ساز گوشی، کتابخانه ها، اسناد، کدهای نمونه و یک پلاگین برای اکلیپس است. برنامه نویسی برای آندروید به زبان جاوا انجام می گیرد. توابع خود آندروید نیز با استفاده از جاوا پیاده سازی شده اند. آندروید فقط قادر است کدهای مدیریت شده (Managed Codes) را اجرا کنید و قادر به اجرای کدهای Native نخواهد بود.

آندروید سیستم عاملی بر اساس لینوکس

این سیستم عامل بر اساس هسته سیستم عامل لینوکس توسعه یافته است. در واقع مدیریت و بهینه سازی حافظه، ارتباط با سخت افزار و سرویس های سیستم، امنیت، مدیریت پردازش ها و مدیریت منابع دستگاه موبایل را هسته لینوکس انجام می دهد و آندروید فقط لایه ایست که ارتباط میان کاربر و سیستم عامل را برقرار می کند. این لایه نرم افزاری بوسیله جاوا پیاده سازی شده است و به همین علت قادر به اجرای کدهای Native نخواهد بود. آندروید همانند لینوکس اوپن سورس خواهد بود و توسعه دهندگان بیشماری بر روی آن کار می کنند.

اجزای تشکیل دهنده سیستم عامل اندروید

سیستم عامل اندروید بر پایه سیستم عامل لینوکس طرح ریزی شده است و ماشینی مجازی در این سیستم عامل تحت عنوان Dalvik تعبیه شده است که برای دستگاه های موبایل بهینه سازی شده است. به طور خلاصه می توان گفت که این ماشین مجازی دارای وظایف متعددی از جمله مدیریت حافظه، سهولت در استفاده از Sandbox در تولید اپلیکیشن، فشرده سازی بیشتر اپلیکیشن و سازگاری با CPU های مختلف در انواع مختلف دستگاه ها بدون نیاز به بازنویسی اپلیکیشن برای هر CPU خاص می باشد(در آموزش سوم با مفهوم Sandbox بیشتر آشنا خواهیم شد).

برای جستجو در اینترنت، سیستم عامل اندروید از موتور جستجوی Open Source یی تحت عنوان WebKit استفاده می کند. به منظور پردازش عکس های دو بعدی و سه بعدی، سیستم عامل اندروید از OpenGL ES استفاده می کند و برای ذخیره سازی اطلاعات از SQLite استفاده می کند.

همانطور که در آموزش اول اشاره شده، زبان برنامه نویسی اصلی سیستم عامل اندروید جاوا است. در واقع پس تکمیل یک اپلیکیشن اندروید، این اپلیکیشن در قالب یک فایل با پسوند apk که مخفف Android Package است Compile می شود که این فایل را می توان در بازارهای مختلفی همچون Google Play و غیره در اختیار علاقمندان قرار داد تا بتوانند با نصب آن از اپلیکیشن ها استفاده نمایند.

به طور خلاصه یک اپلیکیشن اندروید از Component های مختلفی که در ادامه این آموزش به چهار مورد از اصلی ترین ها اشاره می شود، یک فایل Manifest و Resource های متفاوتی تشکیل می شود. در ادامه هر یک از این اجزا را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

برای ساخت یک اپلیکیشن اندروید چهار Component اصلی وجود دارد که عبارتند از: Activity و Service و Content Provider و Broadcast Receiver.

 

معرفی Activity ها در اندروید

در صورتیکه بخواهیم معنای یک Activity را در سیستم عامل اندروید به خوبی متوجه شویم، می توان آن را به منزله یک صفحه از اپلیکیشن تصور کرد. برای روشن شدن این مسئله مثالی ذکر می کنیم. فرض کنیم که یک اپلیکیشن را اجرا می کنیم. این اپلیکیشن پس از اجرا وارد صفحه اصلی برنامه می شود. این صفحه اصلی یک Activity است. حال می بینیم که چندین دکمه در این صفحه اصلی برای رفتن به بخش های مختلف برنامه تعبیه شده به طور مثال یک دکمه جهت صفحه راهنما، یک دکمه جهت ارتباط با طراح اپلیکیشن، یک دکمه جهت وارد شدن به موتور جستجو در اینترنت و غیره. زمانیکه ما پس از زدن دکمه راهنما وارد صفحه راهنما می شویم در واقع وارد یک Activity دیگر شده ایم. اکنون این Activity جدید Activity قبلی که مربوط به صفحه اصلی برنامه بود را پس زده و جای آن را می گیرد. در این حین اگر دکمه Back تلفن همراه خود را فشار دهیم، Activity قبلی مجدد بالا آمده و Activity مربوط به صفحه راهنما را پس می زند.

اکنون ببینیم که یک Activity را به چه نحوی می توان ساخت. در حقیقت دو راه برای ساخت Activity ها در سیستم عامل اندروید وجود دارد: راه اول که به صورت دینامیک و پویا است با استفاده از برنامه نویسی جاوا می باشد و راه دوم با استفاده از XML است. روشی که در این سری از آموزش ها بیشتر مورد استفاده قرار خواهد گرفت، طراحی Activity ها با استفاده از XML است چرا که نه تنها این کار آسان تر است بلکه با پیروی از چنین رویکردی می توان کد های مربوط به GUI یا محیط گرافیکی را از کد های مربوط به نحوه عملکرد عناصر داخل این محیط گرافیکی که در زبان جاوا نوشته می شوند را از یکدیگر مجزا ساخت و این در حالی است که با اتخاذ چنین رویکردی Debug کردن اپلیکیشن ما هم به مراتب آسان تر خواهد شد.

 

معرفی Service ها در اندروید

دومین Component که از میان دیگر Component های از اهمیت بسزایی برخوردار است Service است. در حقیقت در پروسه طراحی اپلیکیشن اندروید Service به اجرای عملیاتی اطلاق می شود که خارج از دید کاربر رخ می دهند که ممکن است این دسته از عملیات خواه برای مدت زمان کوتاهی صورت پذیرند و خواه برای مدت زمان طولانی تری اجرا گردند. نکته ای که در مورد Service ها جالب است این است که این دسته از Component ها دارای هیچ گونه GUI یی نمی باشند و در Background برنامه اجرا می شوند. برای روشن شدن مطلب مثالی ذکر می کنیم. فرض کنیم که در حین اس ام اس دادن به یکی از دوستان خود تمایل داریم تا به آهنگ مورد علاقه مان نیز گوش فرا دهیم. در حقیقت زمانیکه موسیقی در حال پخش شدن است و ما اقدام به اس ام اس دادن می کنیم ما هیچ اثری به جزء صدای آهنگ نخواهیم دید و این همان خاصیت Service ها است که گفته می شود در پس زمینه اپلیکیشن یا Background اتفاق می افتند. 

نکته دیگری که در مورد Service ها می بایست مد نظر قرار دهیم این است که Service ها مجزا از Activity هایی که آن ها را اجرا می کنند می توانند به کار خود ادامه دهند. فرض کنیم که یک Activity داریم که دارای یک دکمه Play است. با زدن این دکمه پخش موسیقی آغاز خواهد شد و این در حالی است که اگر این Activity را ببندیم و یا یک Activity دیگر جای این Activity را بگیرد، Service یی که وظیفه داشت پخش موسیقی را اجرا کند می تواند به کار خود ادامه دهد.

 

معرفی Content Provider ها در اندروید

جایگاه سوم در میان Component ها را Content Provider ها به خود اختصاص داده اند. وظیفه ای که بر عهده این گروه از Component ها گذاشته شده است، ذخیره سازی اطلاعات و قرار دادن اطلاعات ذخیره شده در اختیار دیگر اپلیکیشن ها می باشد. به طور خلاصه تنها راه به اشتراک گذاری داده ها میان اپلیکیشن های مختلف به کارگیری Content Provider ها می باشد. چنانچه ما داده هایی داشته باشیم و بخواهیم این داده ها را در دسترس دیگر بخش های اپلیکیشن خود قرار دهیم، به سادگی می توانیم یک Content Provider ایجاد کرده و مابین بخش هایی که می خواهند از آن استفاده کنند ارتباطی برقرار سازیم. تعدادی از این Content Provider ها از پیش در سیستم عامل اندروید تعبیه شده اند که از آن جمله می توان به Contact و Media اشاره کرد. به طور مثال اگر بخواهیم در اپلیکیشنی به لیست شماره های تلفن همراه خود دسترسی پیدا کنیم، صرفاً نیاز است تا ارتباطی مابین اپلیکیشن خود و Content Provider مرتبط با Contact سیستم عامل اندروید برقرار سازیم.

 

معرفی Broadcast Receiver ها در اندروید

آخرین Component تحت عنوان Broadcast Receiver این وظیفه را دارا است تا به هشدارهایی که در سطح کل سیستم بوجود می آیند پاسخ دهد. همانند Service ها Broadcast Receiver ها نیز دارای هیچ گونه GUI یی نمی باشند(عبارت GUI مخفف واژگان Graphical User Interface به معنی رابط گرافیکی کاربر می باشد). برای روشن شدن وظیفه Broadcast Receiver ها به مثالی اکتفا می کنیم. فرض کنیم می خواهیم برنامه ای بنویسیم که زمانیکه انرژی باطری تلفن همراه ما به 30 درصد رسید به ما هشدار دهد. این هشداری که به محض رسیدن انرژی تلفن همراه به 30 درصد روی صفحه تلفن مشاهده می شود یک نوع Broadcast Receiver می باشد.

 

آشنایی با فایل Manifest اندروید

 

پس از آشنایی با چهار Component اصلی سیستم عامل اندروید، اکنون به بررسی یکی از مهم ترین فایل ها در ساخت یک اپلیکیشن اندرویدی که همان فایلManifest است می پردازیم. هر اپلیکیشن و یا بازی اندرویدی می بایست دارای فایلی تحت عنوان AndroidManifest.xml در دایرکتوری اصلی خود که همان Root Directory است باشد(به حروف کوچک و بزرگ در نام این فایل توجه کنید). کاری که این فایل انجام می دهد این است که اطلاعاتی کلی پیرامون اپلیکیشن یا بازی طراحی شده به سیستم اندروید می دهد. به عبارت دیگر، این فایل Component هایی را که ما در برنامه خود مورد استفاده قرار داده ایم را به سیستم عامل اندروید معرفی می کند. از سوی دیگر این فایل Permission ها یا مجوزهایی که کاربر برای نصب برنامه می بایست صادر کند را نیز در بر می گیرد. فرض کنیم که برنامه ای طراحی کرده ایم که نیاز به دسترسی به اینترنت دارد. حال اگر کسی بخواهد این برنامه طراحی شده توسط ما را مورد استفاده قرار دهد، در حین نصب اجازه دسترسی به اینترنت از آن کاربر توسط اپلیکیشن گرفته خواهد شد.

آشنایی با API های اندروید

آشنایی با Platform Level و API Level

به طور کلی Platform level شماره ای است که در کنار هر یک از نام دسرها در نسخه های مختلف اندروید مورد استفاده قرار می گیرد و API level عددی است مربوط به API مورد استفاده قرار گرفته در هر یک از نسخه های اندروید به طوریکه شماره API level هر چه بالاتر رود این بدان معنا است که ما به قابلیت های بیشتری در توسعه اندروید دسترسی خواهیم داشت چرا که تیم برنامه نویسان گوگل بیشتر روی توسعه SDK کار کرده و ویژگی های بیشتری را از آن طریق در اختیار توسعه دهندگان قرار داده اند.

به طول مثال نحوه به کار گیری بلوتوث، شتاب سنج و غیره برخی از قابلیت هایی هستند که در API های موجود در SDK اندروید ذخیره شده اند که برخی از این قابلیت ها در نسخه های اولیه اندروید یا وجود نداشته اند و اگر هم وجود داشته اند به صورت ابتدایی بوده اند اما این قابلیت ها در نسخه های بعدی ارتقاء پیدا کرده و بسیاری ویژگی دیگر نیز به این لیست افزوده شده است.

نکته ای که در این رابطه می بایست همواره مد نظر قرار داده شود این است که هر چه سطح API بالاتر رود تلفن های همراه و تبلت های کمتری را به عنوان گروه هدف خود مد نظر قرار خواهیم داد چرا که معمولاً زمانی به طول خواهد انجامید تا تعداد کاربران یک نسخه جدید اندروید به حد قابل توجهی برسند.

اصطلاحی در توسعه اپلیکیشن های اندروید وجود دارد تحت عنوان Backward Compatibility به معنی سازگاری رو به عقب. به عبارت دیگر یک دستگاه تلفن همراه که دارای مثلاً سیستم عامل اندروید نسخه 2.0 یا Éclair باشد، اپلیکیشن های با نسخه اندروید 2.0 و یا پایین تر از آن را اجرا خواهد کرد. به نظر می رسد در حین توسعه اندروید انتخاب نسخه 2.0 یا 2.1 تحت عنوان Éclair به معنی نان خامه ای بخش عمده از کاربرانی که از تلفن های همراه را در بر خواهد گرفت.

دیگر API های به کار گرفته شده تلفن های اندرویدی

علاوه بر API هایی که گوگل برای هر نسخه از سیستم عامل اندروید در نظر می گیرد، گروهی دیگر از API ها هستند که در خود تلفن همراه یا تبلت گنجانده شده و جدای از API های معرفی شده در هر نسخه از اندروید می باشند.

یکی از این API هایی گنجانده شده در خود تلفن همراه یا تبلت اندرویدی Location Services است:
منظور از Location Services قابلیت هایی همچون GPS و یا دیگر عملکرد های Wireless است. از دیگر API های گنجانده شده در تلفن همراه و یا تبلت می توان به Telephony Services اشاره کرد:

در حقیقت Telephony Services در برگیرنده قابلیت هایی است که این امکان را به ما می دهند تا بتوانیم با استفاده از تلفن همراه اندرویدی خود شماره گرفته، تماس برقرار سازیم، به تماسی پاسخ دهیم و ...

از دیگر API هایی که در این دسته قرار می گیرند می توان به Audio and Video اشاره کرد:در حقیقت API های مرتبط با Audio and Video این امکان را به کاربران اندروید می دهند تا فایل های صوتی و تصویری را با فرمتهای بسیار متنوعی من جمله MP3 را پخش نمایند.

API ی دیگری که نیاز به معرفی دارد API ی مرتبط به Web Browser است:شاید بتوان گفت که یکی از جذابیت های اندروید برخورداری از قابلیت سرچ در اینترنت است که این کار با استفاده از API مرتبط با Web Browser در اختیار کاربران قرار داده شده است.

به عنوان آخرین API از نمونه API های گنجانده شده در دستگاه های اندرویدی می توان به API ی مرتبط با Google Maps اشاره کرد:در حقیقت این API به منزله یکی از API های معروف تلفن ها و تبلت های اندرویدی است به طوریکه این امکان را به کاربران می دهد تا بتوانند از قابلیت های بسیار گسترده Google Maps من جمله مسیریابی استفاده کنند.

امنیت در سیستم عامل اندروید

یکی از برگ های برندۀ سیستم عامل اندروید میزان امنیت بالا در این سیستم عامل است(البته به این موضوع خیلی هم نمی توان افتخار کرد چرا که آمار و ارقام حاکی از آنند که این سیستم عامل محبوب هدف اول هکرها است). در واقع از آنجا که اپلیکیشن های اندروید بدون اجازه کاربر و یا توسعه دهندۀ اپلیکیشن نمی توانند به دیگر اپلیکیشن ها دسترسی پیدا کنند، این مسئله موجب گردیده تا امنیت این سیستم عامل به مراتب ارتقاء یابد. برای درک بهتر این مسئله نیاز است تا با Sandbox آشنا شویم. معنی لغوی این واژه "گودال ماسه بازی" است. در حقیقت طراحان اندروید از این مفهوم استفاده کرده تا بتوانند هر اپلیکیشن اندروید را از دیگر اپلیکیشن ها مجزا سازند. به عبارت دیگر به طور پیش فرض هر اپلیکیشن اندروید در یک Sandbox جدای از دیگر Sandbox ها قرار دارد. حال اگر اپلیکیشن ما بخواهد به چیزهای خارج از Sandbox خود دسترسی پیدا کند، می بایست از کاربر Permission یا اجازه بگیرد.

تغییر نام برنامه به صورت کامل

با نام و یاد خدا ،در این مبحث از برنامه نویسی اندروید می خواهیم با تغییر نام  یک برنامه  آشنا بشیم.در برنامه نویسی اندروید تغییر نام یک برنامه خیلی ساده است  و  تنها کاری که ما باید انجام بدیم تغییر نام  برنامه بعد اسم پکیج و اخر فایل مانیفست هست.

برای شروع کار  یک پروژه جدید ایجاد میکنیم و اسمش رو Mesal قرار میدیم.بعد از ایجاد شدن کامل پروژه  بروی نام برنامه که همان Mesal هست کلیک راست کرده و گزینه  Refactor را انتخاب و در منوی باز شده گزینه Rename را اجرا میکنیم.وارد صفحه جدید  می شویم در این صفحه در قسمت New Name نام جدید را وارد میکنیم حتما به یاد داشته باشید  که تیک گزینه Update References رو فعال کنید(این گزینه به صورت پیش فرض فعال است).بعد از تغییر نام برنامه  همان مسیر تغییر نام  را در گزینه پکیج هم اجرا میکنم.در این قسمت  بخش New Name نام جدید پکیج را وارد میکنیم.در قسمت اخر هم باید نام پکیج تغییر داده شده را وارد فایل Manifest کنیم تا برنامه مشکلی در اجرا نداشته باشد.این بخش تنها کافی که نام پکیج رو در قسمت  package وارد کنید.

حال نام جدید پروژه را نوشته و اوکی کنید حال تغییرات را مشاهده می کنید . . . 

موفق وموید باشید گروه کامپیوتر دانشگاه آزاد

کدام تکنولوژی ADO.NET Entity Framework and LINQ to SQL

احتمالا شما بر نامه نویسان حوزه ی .Netبا این سوال مواجه شده باشید که کدام یک از تکنولوژی های ارتباط با دیتا بیس در دات نت بهتر میباشد ، بنده بر حسب تجربیاتی که داشتم یک مقایسه ی کوچک در این زمینه انجام دادم امیدوارم به درد شما عاشقان عرصه ی صفر و یک بخوره و شما نیز با نظرات خود بر دانش نه چندان زیاد ما بیافزایید:

جزوات و نمونه سوالات آقای دکتر غفاری درس شبکه های پیشرفته

با سلام خدمت شما بزرگواران ، امروز با جزوه شبکه های پیشرفته استاد جناب آقای دکتر غفاری در خدمت شما هستیم ، در این جزوه آموزش شبکه های پیشرفته توسط این استاد تدریس  شده و آموزش این استاد بزرگوار در لینک زیر آماده دانلود شما بزرگواران می باشد ...در قالب پاورپوینت برای دوستان عزیز قرار داده شده است .

نمونه سوالات شبکه های پیشرفته ترم زمستان سال 94